Draagmoederschap: hoe en wat Dertig tot vijftig kinderen per jaar
In 2024 kwam het eerste rapport over draagmoederschap naar buiten. Daaruit blijkt dat in Nederland naar schatting zo'n dertig tot vijftig kinderen worden geboren met de hulp van een draagmoeder. Dat is een zeer klein percentage van alle (levend) geboren kinderen in Nederland (167.504 in 2022). Wel is de groep groeiende, en de verwachting van de maker van bovengenoemd rapport is dat die groei zal doorzetten.
Hoe vind je een draagmoeder?
In de meeste gevallen is een draagmoeder een bekende of neemt zij vrijwillig contact op met wensouders. In de (sociale) media doen zij vaak hun verhaal.

In Nederland is het verboden om:
- als draagmoeder jezelf publiekelijk aan te bieden.
- als wensouder in het openbaar aan te geven dat je op zoek bent naar een draagmoeder. Bijvoorbeeld via sociale media.
- uit winstoogmerk draagmoederschap te bevorderen.
- reclame te maken via een website om vraag en aanbod rond draagmoederschap te stimuleren.

Op de websites Freya.nl en zwangervooreenander.nl vind je meer informatie en lotgenoten.
Mag je geld vragen als draagmoeder?
Zwanger zijn voor een ander in ruil voor geld is hier niet toegestaan. De politiek wil het zelfs strafbaar maken. Een draagmoeder mag alleen onkostenvergoeding krijgen. Denk aan alle kosten die bij een zwangerschap gemoeid zijn, van aanvullende verzekering tot boodschappen zoals condooms en positiekleding. Vandaar dat veel wensouders uitwijken naar de Verenigde Staten waar commercieel draagmoederschap toegestaan is.
Hoogtechnologisch (andere eicel)
Bij hoogtechnologisch draagmoederschap wordt een IVF-behandeling uitgevoerd, waarbij de eicellen van de wensmoeder in het laboratorium worden bevrucht met het zaad van de wensvader. Eén embryo wordt vervolgens in de baarmoeder van de draagmoeder geplaatst.

In Nederland zijn er slechts twee klinieken die dit doen. Hier krijg je een lichamelijke en geestelijke screening voor je geholpen wordt. Wensvaders mogen een vrijwillige eiceldonateur meenemen. Anonieme eiceldonatie is hier niet toegestaan. In Zuid-Europese landen zoals Cyprus is dit wel mogelijk.
Laagtechnologisch (eigen eicel)
De draagmoeder is dan biologisch verwant. Dit gebeurt thuis door middel van zelfinseminatie. Medische hulp aan de draagmoeder wordt niet door ziekenhuizen en verzekeraars aangeboden. Daar is de wetgeving een te grijs gebied.